حدود سالهای ١٩١٠ پوست پاره‌ی کهنه‌ای در کاوشهای روستای «هزارمێرد»(هزارمرد) استان سلیمانیه در کردستان عراق به دست آمد که در آن چهار بند سرود به زبان کردی سره و با خط پهلوی نوشته شده بود. این چهار بند چامه که به نام هرمزگان نامیده شده ،یادآور حمله‌ی تازیان (اعراب) به سرزمین کردستان و کشت و کشتار آنان است. برابر داوری دانشمندان، این نوشته از همان آغاز هجوم تازیان به سرزمین ایران نوشته شده است. این چامه‌ی آتشین کردی، که دل هر انسانی را به جوش و خروش می‌آورد و مایه‌ی اندوه می‌شود، دورنمای آن روزگار را به خوبی نشان می‌دهد:"هورمزگان رمان، ئاتران کوژان
ویشان شارده‌وه گه‌وره گه‌وره‌کان
زۆرکاری ئارب کردنه خاپوور
گنانی پاله هه‌تا شاره زوور
شه‌ن و که‌نیکا وه دیل بشینا
مه‌رد ئازا تلیا وه رووی هوینا
ره‌وشتی زه‌رده‌شتره مانووه بی‌که‌س
بزیکا و نیکا هورمزد وه هیچ که‌س"
ترجمه فارسی
"معابد ویران و آتش ها خاموش شدند
بزرگ بزرگان خود را مخفی نمود
عرب ظالم ویران کردند
روستای پاله را تا شهرزور
زنان و دختران را به بردگی بردند
مردان دلیر در خون غلتیدند
آیین زرتشت بی سرپرست ماند
دیگر اهورامزدا به هیچکس ترحم نکرد(مهر نورزید)."
لازم به ذکر است که این سند تاریخی بر روی پوست آهو نوشته شده و هم‌اکنون در موزه‌ی سلیمانیه‌ی کردستان عراق (به زبان آریایی : اراک) نگهداری می شود.
ارســـال به:
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
0 نظرات:
ارسال یک نظر