ضرب‌المثل‌های کردی کرمانشاهی

ضرب‌المثل‌های کردی کرماشانی

م چه خوه‌نم، ته‌مویره چه ژه‌نی!(یه‌عنی یاروو له‌ قسه‌د حالی نیه‌ود،یا مه‌نزوورد نیه‌گری)
من چی میخوانم، تنبور چی مینوازه!(یعنی طرف منظور تو را متوجه نمیشه)

خۆدا وه خه‌رووش ئویشی ده‌رچوو، وه تانجی ئویشی بگره‌ی!(یه‌عنی کار خۆدا هابان حساو و کتاو)
خدا به خرگوش می‌گه فرار کن، به تازی می‌گه بگیرش!(یعنی کار خدا از روی حساب و کتابه)

چه‌م بی چه‌غه‌ڵ نیه!(یه‌عنی له هه‌رجا ئایه‌م خراو په‌یا بوود)
در نزدیکی چشمه، همیشه شغال وجود داره!(یعنی همه جا آدم بد و نخاله پیدا میشه)

جه‌و دز وه جه‌و کاڵ کاری نه یری!(یه‌عنی یاروو زانی کاری چه‌س)
جو دزد به جو کار کاری نداره!(یعنی طرف کار خودش رو بلده)

گۆڵ په‌مه‌ی خه‌سوو، سه‌ر عه‌رووس شکنی!(یه‌عنی بویچگترین قسه‌ی خه‌سوو، عه‌رووسه‌گه‌ی ناراحه‌ت که‌ی)
حتی گل پنبه‌ی مادرشوهر سر عروس را می‌شکنه!(یه‌عنی کوچکترین حرف مادرشوهر هم، عروس رو ناراحت میکنه)

قلا وه قلا ئویشی روید سیه!(ئه‌ڕای که‌سه‌یلی وه‌کاری به‌ن ک، یه‌ک له یه‌ک خراوترن)
کلاغ به کلاغ میگه روت سیاه!(برای کسانی بکار برده میشه که یکی از یکی بدترند)

پشی مه‌حز رزای خۆدا، مویش نیه‌گری!(یه‌عنی هیچکه‌س ئه‌رای ئایه‌م کار مۆفت نیه‌که‌ی)
گربه محض رضای خدا هم، موش نمی‌گیره!(یعنی کسی برای کسی کار مفت انجام نمیده)

له کار کردن چوینی؟ یه‌سه ک دوینی!
له خواردن چوینی؟ اکه هه‌ی نه‌وینی!(مه‌نزوور له ئایه‌م ته‌مه‌ڵ و فره‌خوه‌ره)
در کارکردن چطوری؟ اینه که می بینی!
درخوردن چطوری؟ خدا کنه نبینی!(منظور از آدمهای پرخور و کم کاره)

خۆدا کووه ناسی وه‌فر نه‌یده بانی!(یه‌عنی کار خۆدا بی‌حکمه‌ت نیه)
خدا کوه رو میشناسه که برف رو میزاره روش!(یعنی کار خدا بی حکمت نیست)

خزمه‌ت وه ناکه‌س چوی دار بیده، باخه‌وان بید هه‌ی نائۆمیده!(یه‌عنی خزمه‌ت وه نامه‌رد جوور خزمه‌ت کردن وه دار بیده ک مه‌شهوور وه دار نائۆمیدییه)
به نامرد خدمت کردن همانند خدمت به درخت بید است، باغبان بید همیشه ناامید است!

بڵاچه کاریگ وه مۆرویژه نه‌یری!(یه‌عنی به‌عزی له ئتفاقه‌یل گه‌ورا ته‌سیر له‌بان گشت مردم نه‌یری)
صاعقه به مورچه کاری نداره!(یعنی بعضی از اتفاقات بزرگ روی همه تاثیر نمیزاره)

دۆم کۆڵی مامر له خۆش‌شانسی که‌ڵه شیره!(مه‌نزوور له شانس فره‌س)
دم کوتاهی مرغ از خوش شانسی خروسه!(منظور از شانس زیاده)

گا له‌لاو وڵاخ له دویا!(یه‌عنی هه‌رکس ئه‌خلاق خوه‌ی دیری)
گاو از پهلو جفتک میندازه، الاغ از عقب!(منظور اینه که هر کس خلق و خوی خاص خودش رو داره)

نه‌وس بگریده‌ی پڕ مشتیگه، وڵی که‌ی ده‌ریائیگه!(یه‌عنی ئنسان بایس بتوه‌نی نوای نه‌وس یا نه‌فس خوه‌‌ی بگری)
اگر جلو نفس رو بگیری به اندازه‌ی یک مشته، اما اگه نتوانی به اندازه‌ی یه دریاست!

مامر خوه‌ی خاک که‌یده بان سه‌ر خوه‌ی!(یه‌عنی هه‌ر به‌ڵائی ک وه‌سه‌ر ئایه‌م تێد ته‌قسیر خوه‌یه)
مرغ خودش خاک بر سر خودش می ریزد!(یعنی هرچی که به سر آدم میاد، تقصیر خودشه)

یه‌ی پیازکه‌نیه‌و یه‌ی ترپ هیشتیه جای!(یه‌عنی کار بیهووده کردن)
یه پیاز کنده و یه ترب گذاشته جاش!(منظور کار بیهوده انجام دادنه)

م ئویشم نیره، تۆ ئویشی بدووش!(یه‌عنی کار نه‌شۆد له که‌سی تواستن)
من میگم نره، تو میگی بدوش!(یعنی کار غیر ممکن از کسی خواستن)

تهیه و تنظیم: جهانگیر ولیان

لطفا در صفحه‌ی کرماشان در فیسبوک عضو شوید
www.facebook.com/kermashan1

نوشته کرماشـــــان در تاريخ دوشنبه, دی ۰۶, ۱۳۸۹

ارســـال به: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: ::