اینبار وبلاگ وصفحهی کرماشان در فیسبوک، آهنگی زیبا از زندهیاد رضا سقایی خوانندهی خوشصدای لرستان را برای شما عزیزان و دوستداران موسیقی لرستان آماده کرده است که بدون شک از دیدن و شنیدن آن لذت خواهید برد.
نام آهنگ تفنگ است که کار تنظیم آهنگ را شادروان مجتبی میرزاده در سال ١٣٥٦ انجام داده است.
مختصری از زندگی زندهیاد رضا سقایی:
رضا سقایی در ٢٠ فروردین سال ١٣١٨ در محلهی قدیمی پشت بازار شهرستان خرمآباد متولد شد. در دهه ی ٤٠ با ترانههای فولکلور، موسیقی لری را با شکوهی بینظیر به عرصهی ملی کشاند.
سقایی بعد از سال ١٣٤٤ بسیار معروف شد و به خوانندهای شناخته شده تبدیل گشت و تا ١٣٥٧ آواز میخواند، او در مراسم بازدید فرح پهلوی از لرستان نیز خوانندهی مراسم بود.اما بعد از انقلاب تقریبا خواندن را کنار گذاشت. در اواخر جنگ ایران و عراق در بمباران شهر ازنا مجروح شد و تارهای صوتیاش آسیب دید.
مختصری از زندگی زندهیاد رضا سقایی:
رضا سقایی در ٢٠ فروردین سال ١٣١٨ در محلهی قدیمی پشت بازار شهرستان خرمآباد متولد شد. در دهه ی ٤٠ با ترانههای فولکلور، موسیقی لری را با شکوهی بینظیر به عرصهی ملی کشاند.
وی در طول زندگی هنریاش با هنرمندانی همچون «علی اکبر شکارچی»، «مجتبی میرزاده» و «فرج علیپور» همکاری داشته و قطعات ماندگاری از وی برجای مانده است؛ او نخستین بار «تصنیف آن نگاه مست تو» را به زبان لری اجرا کرد.
توانایی حنجره استاد رضا سقایی در سال ٥٦ با همراهی شادروان مجتبی میرزاده برای بازسازی هنرمندانهی ترانههای «دالکه»، «تفنگ»، «زندگی»، «قدم خیر»، «دایه دایه»، «موتورچی» به اوج رسید و موسیقی لری در پهنه ایران معرفی و مشهور شد.
در سال ١٣٨٦، ترانه "دایه دایه" با تنظیم مجتبی میرزاده و با صدای سقایی جزو آثار فاخر و ماندگار ۱۰۰ سال اخیر موسیقی ایران به ثبت رسید.سقایی بعد از سال ١٣٤٤ بسیار معروف شد و به خوانندهای شناخته شده تبدیل گشت و تا ١٣٥٧ آواز میخواند، او در مراسم بازدید فرح پهلوی از لرستان نیز خوانندهی مراسم بود.اما بعد از انقلاب تقریبا خواندن را کنار گذاشت. در اواخر جنگ ایران و عراق در بمباران شهر ازنا مجروح شد و تارهای صوتیاش آسیب دید.
متاسفانه رضا سقایی در سال ١٣٥٧ به علت عمل لوزه، حنجرهی طلاییاش را به خاطرهها سپرد، اگر چه حضور نمادین و گاهبهگاه او در مجامع هنری شوری وصفناپذیر را در میان علاقمندان بیشمارش پدید می آورد. متاسفانه سقایی از ابتدای سال ١٣٨٧ به علت کسالت شدید بستری شد و عمدتا خواهرش از وی نگهداری میکرد چون در تمام عمرش ازدواج نکرد و مجرد زیست. تا اینکه به دنبال سکتهی مغزی در ١٩ اسفند سال ١٣٨٨، در نهایت در تاریخ ٢٧ تیرماه ١٣٨٩ دار فانی را وداع گفت.
ارســـال به:
0 نظرات:
ارسال یک نظر